رازتون چیه؟!
گاهی اوقات مادرها پیش ما میان و ازمون درباره راز مون میپرسن. میگن آخه چطوره که این فینگلی ها توی خونه اینقدر ریخت و پاش میکنن و به حرف‌های ما گوش نمیدن اما اینطور دقیق و بی چون و چرا سر کلاس مطیع حرف شما میشن؟؟!! مثلا وقتی باهم میریم پارک باید صد بار صداشون کنیم تا از بازی دست بکشن و بریم خونه، اما اینطور سر کلاس مطیع حرف شما میشن و تا مثلا میگید: خب بچه‌ها، کتاب‌ها رو ببندید و بریم سر اون میز بشینیم؛ الان وقت کار دستی درست کردن هست، اونها بدو بدو و بی چک و چونه میرن سر جاشون. رازتون چیه؟ …
خب باید اعتراف کنم که راز ما چیز پیچیده‌ای نیست! جواب من همیشه اینه:
We really mean what we say.
یعنی ما واقعا اون چه که میگیم رو انجام میدیم… به همین سادگی! یعنی بطور مثال، ما مثل شما داد نمی‌زنیم بگیم: باران! دیگه بسه! باید بریم خونه! ولی بعدش رومون رو بکنیم اون طرف! و به حرف زدن با خانمی که توی پارک باهاش آشنا شدیم ادامه بدیم. خب بچه به مامانش نگاه میکنه و می‌بینه اون که خودش داره همچنان حرف میزنه! پس مسلما به بازیش ادامه میده. این راز اول.
راز دوم)
اینه که بچه‌های زیر هفت سال توی محیطی که روتین داره احساس امنیت و آرامش بیشتری میکنن. تاحالا دقت کردین بچه‌ها عاشق بازی‌های تکراری هستن؟ از پله‌های یک سرسره صد بار بالا و پایین میرن و از این کار لذت میبرن؛ در حالی که بار اول همون پله‌ها رو با ترس بالا رفتن و با لرز سُر خوردن و اومدن پایین… بچه‌ها عاشق بازی‌های تکراری و قوانین تکراری هستن؛ در کل عاشق موضوعاتی که یادشون گرفتن و توش اعتماد به نفس پیدا کردن.
ما توی سیستم “Si3” برای هر فعالیتی یک آهنگ آماده کردیم و مدام قبل انجام اون فعالیت آهنگ رو برای بچه‌ها پخش میکنیم؛ به این خاطر هست که بچه‌ها بعد از چند بار، تا آهنگ مربوط به هر فعالیت رو میشنون، دیگه قاعده بازی رو بلدن و بدون چک و چونه و بدون اینکه فارسی حرف بزنن و دعوا کرنن، میرن سراغ فعالیت جدید.
و راز سوم)
توی سیستم سی تری و دنیای بچه‌ها، تفاوت‌ها رنگ میبازن و معنایی ندارن؛ تفاوت‌ها قابل احترام و زیبا میشن؛ اینه که صندلی سارینا کوچولوی ما رو یک بار معلمِ عاشقِ ما حرکت میده و بار دیگه دستانِ کوچکِ همکلاسی هایش….
راز، راز، راز؛ کودکان خیلی هم پیچیده نیستند.